De enveloppe
bracht vandaag geen goed nieuws : één van ons twee is ziek. Al een paar dagen
zwaar aan het hoesten en we beginnen ons zorgen te maken. Naar de dokter gaan
of niet ? Ja. Gezondheid gaat voor ! Op alles. We spitten de medicijnenkast uit
en kijken wat we nog in huis hebben van siroop en dergelijke en maken een
lijstje om mee te nemen naar de dokter. Bij de dokter vragen we om de
derdebetalersregeling en moeten daarom maar 3 € betalen. We hebben ook geluk
dat we nog heel wat medicijnen in onze apotheekkast hebben staan, daar kunnen
we voorlopig mee verder. Als het binnen enkele dagen niet beter is, stelt de
dokter voor om terug te komen. We grabbelen naar de laatste eurostukken die nog
in onze portefeuille zitten en tellen 3 € neer. Er blijft nog 1.25 € over.
Verder hebben we
vandaag niets uitgegeven. Op het werk at ik boterhammen die ik van thuis
meenam. Met het team bestellen we op donderdag na onze wekelijkse vergadering
altijd broodjes. Niet voor mij vandaag. De afgelopen weken probeerde ik
trouwens wel vaker iets van thuis mee te nemen om ’s middags te eten in plaats
van zo’n duur broodje te bestellen. Met de job en de onregelmatige uren, merk
ik wel dat ik vaker een broodjeszaak, een frituur, een kebabzaak en noem maar
op binnenspring om snel iets uit te halen om te eten. Vaak uit gemakzucht omdat
ik ’s morgens te lui was om boterhammen mee te nemen of omdat het ’s avonds
laat is wanneer ik thuis kom en ik geen zin meer heb om zo laat nog eten te
maken. Snel iets uithalen is dan de gemakkelijkste oplossing, maar zeker niet
de goedkoopste. En de gezondste ook niet trouwens. Soms ga ik ook al eens een
middagmaal eten in VZW De Sfeer. Dat is een ontmoetingshuis van CAW Sonar. Voor
3 € kan je daar een stevige, warme en lekkere maaltijd krijgen. Koffie kost er
1 €. Goed dat er zo’n aanbod is ! Verder doet De Sfeer prachtig werk voor alle
mensen die er dagelijks over de vloer komen.
Voor de
collega’s op het werk had ik vandaag ook mijn traktatie voor mijn verjaardag
bij. Het werd gewaardeerd en dat was fijn ! Het moet niet altijd groots en
machtig zijn en veel centen kosten.
Waarover ik wel
begon na te denken : iedereen van de collega’s wist dat ik deze week meedeed
met de inleefweek en dat ik het dus met een beperkt budget moest stellen. Met
een knipoog had ik daarom ook een tekst over de inleefweek en het beperkte
budget dat ik maar had gemaakt en iedereen kon er mee lachen, maar ik weet niet goed wat ik zou gedaan hebben
moest ik écht in armoede leven … En die tekst op de verpakking ? Waarom
schreef ik die eigenlijk ? Zocht
ik een excuus en waren die woorden bedoeld om me te verantwoorden waarom ik dit
jaar ‘alleen maar’ zo’n ‘klein koekje’ kon geven ? Waarschijnlijk wel ja.
’s Avonds thuis aten
we nog overschot. Nog wel snel wat aardappelen moeten schillen en koken en de
rest in de microgolfoven. Gemakkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten