... over de inleefweek : dag 3 maandag 6 oktober

Dag 3 : maandag 6 oktober

 

Maandag, het weekend is alweer veel te snel voorbij gegaan. We kregen de volgende situatie voor vandaag : de gsm kaart van één van ons beiden is leeg. De vraag was of we de gsm kaart zouden herladen ja of nee. Het moet lukken dat mijn vriend zijn gsm kaart ook écht leeg is vandaag. Hij herlaadt niet. En kan dus ook niet meer bellen of sms’en. Er zijn ergere dingen in de wereld dan dat, toch ?

Als ontbijt eet ik twee broodjes die nog over gebleven zijn van zondag. Mijn vriend doet zelden mee aan al dat ontbijten en vertrekt met een lege maag naar zijn werk. Hij neemt ook zelden iets mee om ’s middags te eten. Op zijn werk kan hij soms eens mee eten in één van de leefgroepen van de voorziening waar hij werkt. Ik neem de laatste sneden brood mee naar het werk en een speculaas voor bij de boterham. 

Het is maandag en dan moet er ook terug gewerkt worden. En we moeten op het werk geraken. Zonder auto. We hebben thuis heel bewust maar één auto voor ons twee. Mijn vriend gaat dagelijks met de trein werken. Hij vertrekt thuis met de fiets naar het station in Alken om daar de trein naar Leuven te nemen. In Leuven heeft hij een 2^de fiets staan waarmee hij nog enkele kilometers naar zijn werk fiets. 

Ook ik ga deze week het openbaar vervoer gebruiken in plaats van de vertrouwde auto. Ik vertrok vanmorgen om 10u45 met de fiets naar het station. Ik vertrok op tijd, want ik moest nog een treinticket kopen en ik moest mijn fiets nog ergens kwijt geraken. Een ticket heen en terug kost me 7,80 €. De kosten van woon – en werkverkeer worden door mijn werkgever terugbetaald als het kosten zijn die met het openbaar vervoer gemaakt zijn. Als ik met de auto naar het werk rijd, krijg ik de kosten van het woon – en werkverkeer niet terug betaald. Dus misschien in de toekomst toch maar eens nadenken of ik dit niet kan blijven doen. Met mijn busabonnement van het werk kan ik gratis rijden op de bussen en de trams van de Lijn. Daar komt mijn trein ! 11u18 : ik stap de trein op en kom een klein half uurtje later, om 11u45 aan in Genk. Om 12u30 nam ik in Genk station de bus naar mijn bureau. Daar arriveerde ik rond 12u45. 

  

De verplaatsingen van en naar de wijken waar ik werk, probeer ik in het algemeen zoveel mogelijk te voet, met de bus of met de fiets te doen. Vandaag was dit dus niet anders.

’s Avonds nam ik om 19u40 de bus terug naar het station van Genk. Om 20u15 nam ik de trein naar Alken. Om 20u45 kwam ik aan in Alken station. Ik moest nog snel even langs de broodautomaat. Die bleek leeg bij aankomst. Gevloek. Ik had geen zin om een heel stuk terug te fietsen naar een andere broodautomaat in het centrum. Ik wou – eindelijk – thuis zijn. Dan maar geen brood voor morgenvroeg. Rond 21u kom ik thuis. 

De heen – en terug reizen duren natuurlijk langer dan wanneer ik met de auto ga werken. Met de auto rijd ik er 20 – 25 minuutjes op. Met het openbaar vervoer moet ik toch algauw meer dan een uur uittrekken. Ik heb op de trein, voor het eerst sinds een hele lange tijd, nog eens in een boek gelezen. Mijn iPhone heb ik gedurende de hele treinrit niet in mijn handen gehad (dat is eigenlijk maar een saai ding, zo zonder mobiel internet …). Dat vond ik alvast goed gedaan van mezelf en een voordeel om met de trein te gaan werken.

We hebben vandaag niets uitgegeven. Mijn vriend wou onderweg naar huis in Leuven iets klein kopen om snel te eten, maar merkte toen dat hij geen geld op zak had. Oeps, ik ben de rest van het leefgeld vergeten te verdelen. “Ik voelde me echt arm”, vertelde hij met een knipoog toen ik thuis was. Sorry schat, u laten honger lijden was niet de bedoeling …

’s Avonds aten we de overschot van de spaghetti van zaterdag. Het smaakte nog altijd even lekker !